Vijfde Slag aan de Isonzo (9 – 17 Maart 1916)

Na vier pogingen om de Soča-rivier (Isonzo) over te gaan en in het oosten-Hongaarse grondgebied binnen te komen, organiseerde Luigi Cadorna, de Italiaanse opperbevelhebber, een sterk nieuw offensief na de winterstorm in gevechten waardoor de Italiaanse Hoge Commando kon hergroeperen en Organiseer 8 nieuwe divisies vooraan.

Het was echter een offensief die niet na de gedetailleerde strategische planning werd gelanceerd, maar eerder als een afleiding om de centrale machten van het oostfront en van Verdun te verplaatsen, waar de grootste bloedvergieting van de oorlog plaatsvond. De aanval was een gevolg van de geallieerde Chantilly-conferentie van december 1915.

Het gevecht
De aanvallen die door Cadorna voor de 2e en 3e Italiaanse legers werden georganiseerd als “demonstraties” tegen de vijand, bleken minder bloedig te zijn dan die van vroeger. De gevechten werden gevochten op het Karst-plateau, met als doel Gorizia en de Tolmin-brughoofd te nemen.

Na een week van vechten die het leven van 4000 mannen tussen beide kanten kostten, stopten de botsingen door de verschrikkelijke weersomstandigheden die de loopgraven en de Oostenrijks-Hongaarse “strafbare” offensief in de Trentino verergerden.

Langs bepaalde delen van de voorkant, vooral rond Gorizia, bleven de schildingen tussen de vijandelijke platons tot en met 30 maart en daarbuiten, in een langdurige strijd die geen duidelijke overwinnaar opleverde.

Cadorna had zijn Russische bondgenoten opgeroepen om de Oostenrijkse-Hongaarse eenheden op de oostkant te houden, aangezien Cadorna de kans heeft om zijn troepen in Trentino opnieuw te herverdelen, terwijl hij de vijfde Slag van Isonzo verliet.

Nasleep
Met de vijfde slag van de Isonzo over de Italianen moest nu nog een aanval plannen. Cadorna legde zijn zesde offensief op de tekentafel nadat hij beloftes van resupply van Italiaanse bondgenoten had gehoord.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Fifth_Battle_of_the_Isonzo