Eerste Slag aan de Isonzo (23 Juni – 7 Juli 1915)

De eerste slag van de Isonzo werd tussen 23 juni en 7 juli 1915 gevochten tussen de legers van Italië en Oostenrijk-Hongarije op het Italiaanse front in de Eerste Wereldoorlog.

Het doel van het Italiaanse leger was om de Oostenrijkers weg te drijven van zijn verdedigende posities langs de Soča (Isonzo) en op de nabijgelegen bergen.

Hoewel de Italianen een 2:1-numerieke superioriteit hadden, was hun offensief mislukt omdat de Italiaanse commandant, Luigi Cadorna, frontale aanvallen heeft gebruikt na hevige (maar korte) artilleriebarrières. De Oostenrijkers hadden het voordeel om te vechten vanaf bergopwaartse posities die met prikkeldraad gebarricadeerd waren, waardoor ze de Italiaanse aanval gemakkelijk konden weerstaan.

De Italianen hadden een aantal vroege successen. Zij namen gedeeltelijk Monte Nero (Monte Krn), namen Monte Colowrat, en viel de hoogten rond Plezzo vast. Ze waren echter niet in staat de Oostenrijks-Hongaarse troepen uit de hoge grond tussen Tolmino en Isonzo te ontwijken, die later een startpunt voor het Caporetto Offensief zouden vormen. De zwaarste gevechten kwamen rond Gorizia op. Naast de natuurlijke verdediging van de rivier en de bergen werden bastions gecreëerd in Oslavia en Podgora. De gevechten bij Gorizia bestonden uit stedelijk gevecht tussen de straat en de stad, afgewisseld met artillerie vuur. Italiaanse troepen, zoals de Italiaanse Re en Casale Brigades, waren in staat om zo ver naar de buitenwijken te komen, maar ze konden niet verder worden en werden teruggedreven. Zij maakten kleine voetplaatsen in Adgrado en Redipuglia op het Karst-platteland ten zuiden van Gorizia, maar konden niet veel meer doen.

Op de Oostenrijkse-Hongaarse kant onderscheiden zich twee commandanten: Generaal Géza Lukachich von Somorja, bevelhebber van de 5e bergbrigade, die Redipuglia, en majoorgeneraal Novak von Arienti, terugkeerde met Hill 383 met zijn 1e bergbrigade.

Begin juli kreeg de commandant van het Oostenrijkse Vijfde Leger, generaal Svetozar Boroević, twee versterkingsafdelingen, die de Italiaanse inspanningen stopten door de Oostenrijkse lijnen te breken.

De laatste Italiaanse winsten waren minimaal: in de noordelijke sector overwonnen ze de hoogten over Bovec (Mount Kanin); In de zuidelijke sector overwonnen ze de westelijke randen van het Kras-plato in de buurt van Fogliano Redipuglia en Monfalcone.

Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/First_Battle_of_the_Isonzo