Solkan Brug

De Solkan-brug (Sloveens: Solkanski meest, Italiaans: Ponte di Salcano) is een 219,7-meter (721 ft) boogbrug over de Soča-rivier in de buurt van Nova Gorica in het westen van Slovenië (volgens de terminologie van het spoor is dit een viaduct). Met een overspanning van 85 meter (279 ft) is het de langste stenen brug tussen treinbruggen gebouwd van stenen blokken. Het bewaart het record, omdat bij de bouwtechniek gewapend beton werd gebruikt om bruggen te bouwen. Het werd oorspronkelijk gebouwd in de tijd van de Afscheiding, tussen 1900 en 1905, en werd officieel geopend in 1906.

De brug werd ontworpen door de architect Rudolf Jaussner en ingenieur Leopold Örley, aanvankelijk met een stenen boog van 80 m. De brug werd tussen 1904 en 1905 gebouwd door het Weense bouwbedrijf Brüder Redlich en Berger. In het voorjaar van 1904 moesten de bouwers het project veranderen vanwege de lichte grond en de boog tot 85 meter. Het is gebouwd van 4.533 stenen blokken.

Op 19 juli 1906 werd de spoorlijn van Jesenice naar Gorizia ingehuldigd (de Oostenrijkse erfgenaam Franz Ferdinand reisde over de brug).

In augustus 1916, tijdens de Eerste Wereldoorlog, vernietigden Oostenrijkse soldaten de brug (met behulp van 930 kg Ecrasite) toen ze Solkan verlieten om te voorkomen dat de binnenvallende troepen hem gebruiken. Na de oorlog bouwden de Italianen eerst een stalen constructie waar de brug ooit stond en in april 1925 begonnen met het bouwen van een nieuwe brug, die in 1927 gereed was. Deze brug leek veel op de eerste, met uitzondering van slechts vier -archieven in plaats van de oorspronkelijke vijf.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog leed de brug slechts minimale schade door bomaanslagen. Op 10 augustus 1944 kwamen er geen bommen op de brug; op 15 maart 1945 explodeerde een bom die de brug had geraakt niet.